Friday, June 17, 2011
Holocron One: The Scroll Of Gore
Friday, April 8, 2011
პორნო-იდნუსტრიის განვითარების საკითხებზედ
Wednesday, April 6, 2011
ტუალეტის ქაღალდი
Sunday, April 3, 2011
ბიზნესი დღევანდელ საქართველოში
სტატისტიკა გვიჩვენებს, რომ უკვე დიდი ხანია აბიტურიენტთათვის პრიორიტეტულად ბიზნეს ფაკულტეტი იქცა, ეს ფაქტი კი მხოლოდ ერთს ცხადყოფს, რამდენიმე წელიწადში ჩვენს ქვეყანას უამრავი ბიზნესმენი, ამავე დროს აღარცერთი ფილოლოგი, ქიმიკოსი და ბიოლოგი ეყოლება. ვფიქრობ, ეს ყველაფერი სავალალო შედეგამდე მიგვიყვანს. გამოსავალი კი ერთია, ჩვენმა საზოგადოებამ უნდა დაძლიოს სნობური მენტალიტეტი, ადამიანებმა უნდა აკეთონ არა ის, რისი კეთებაც პრესტიჟულად ითვლება და ყველაზე მაღალანაზღაურებადია, არამედ ის, რისი კეთებაც კარგად გამოსდით და, რაც მთავარია, სიამოვნებთ.
ბევრისთვის ბიზნესი მხოლოდ ფულის კეთებასა და უდარდელ, უზრუნველ ცხოვრებასთან ასოცირდება. ნებისმიერ წარმატებულ ბიზნესმენს რომ ჰკითხო, მათი წარმატება ყოველდღიური თავდაუზოგავი შრომისა და მოთმინების ლოგიკური შედეგია. იმისათვის რომ გახდე წარმატებული, საჭიროა შეგეძლოს დათმობებზე წასვლა, ზოგჯერ წაგებაც კი, მთავარია არასოდეს დანებდე, პატიოსნად აკეთო შენი საქმე და იბრძოლო იქამდე, სანამ სასურველ შედეგს მიაღწევ.
ვფიქრობ, ბიზნესი საუკეთესო საშუალებაა საკუთარი შესაძლებლობების წარმოჩენისა და იდეების რეალიზებისთვის. საქართველო თავისი ულამაზესი ბუნებით, უნიკალური ძეგლებითა და სტრატეგიული მდებარეობით უამრავ ტურისტსა და ინვესტორს იზიდავს, რაც ქვეყნის ბიუჟეტზე პირდაპირ აისახება. ურაპატრიოტული სულისკვეთებით აღსავსე საზოგადოების მნიშვნელოვანი ნაწილი თვლის, რომ ამ ფაქტმა შესაძლოა ქართველი ერის გადაგვარება და ჩვენი მამაპაპისეული ფასეულობების გაუფასურება გამოიწვიოს, ამავე დროს, რაოდენ პარადოქსულადაც უნდა ჟღერდეს, ამავე საზოგადოებას შეუძლია ქუჩაში დაუფიქრებლად დაყაროს ნაგავი, მიუხედავად იმისა, რომ სანაგვე ურნა იქვეა, ზამთარში გაზისა და ელოქტროენერგიის, ასევე ხელოვნური ნაძვის ხის ეკონომიის მიზნით უმოწყალოდ გაჩეხოს ტყე, დაზოგილი თანხა ქეიფსა და დროს ტარებაში დახარჯოს და ტრადიციულ ქართულ სუფრაზე, ასევე ტრადიციული სადღეგრძელო წარმოთქვას: ჩემი თამადობით, ყველა პატრიოტს გაუმარჯოსო.
საბედნიეროდ, ჯერ კიდევ არსებობენ პროგრესულად მოაზროვნე, ჭეშმარიტი პატრიოტები, რომლებიც, ყველაფრის მიუხედავად, ახერხებენ პატიოსანი შრომის შედეგად იყვნენ წარმატებულები, ჰქონდეთ მაღალი შემოსავალი და სრულიად უანგაროდ დაეხმარონ სხვებს.
მეც სწორედ ასეთ მომავალს ვისურვებდი.
2007 წელი
წმ. ნიკოლოზის კალთაგადაფარებული
Tuesday, March 29, 2011
ჰალაპაგოსური პეპლები
პროტესტი! უმეტესობა თვლის რომ პროტესტი ადამიანს ცხოველისგან განასხვავებს. რომ პროტესტი ადამიანის აზროვნების და გონიერების გამოხატულებაა. დეკარტი ჰიპპი რომ ყოფილიყო უეჭველი იტყოდა: ”მე ვაპროტესტებ, მაშასადამე მე ვაზროვნებ და თუ ვაზროვნებ ესეიგი ვარსებობ”. მაგრამ პროტესტი ყოველთვის გონიერების ნიშანი როდია. მოდი ერთად შევადგინოთ იმ მოვლენების, ქმედებებისა და ცნებების სია რომელსაც დღესდღეისობით ვაპროტესტებთ. გაუმჯობესებული განათლების სისტემა, ტურიზმის განვითარება, სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურის განვითარება, სამართლისა და სამართლიანობის დაცვა, ხელისუფლება, ექიმები, სწავლა... ცოტათი ხმამაღალი ნათქვამია რაღა ცოტათი, ასე 170 დეციბელიანი. ეს თემები მართლაც იმსახურებენ კრიტიკას, ბოლობოლო ჩვენ მომავალზეა საუბარი. მაგრამ გონიერების ნაკლებობა იმაში მდგომარეობს რომ ყველა როდი ხვდება რას აკრიტიკებს და აპროტესტებს. მთავრობის ლანძღვა-გინება სხვა მრავალთა შორის კარგ ტონადაა მიჩნეული.
არიან ადამიანები რომლებიც გარკვეულ მოვლენას გააზრებულ პროტესტს უხვედრებენ არიან კი ადამიანები რომელთათვისაც ზემოთაღნიშნული ჯგუფი ავტორიტეტს წარმოადგენს. ეს ყოველივე ჭეშმარიტი მხოლოდ პოლიტიკისთვის როდია. იგივე რამ ხდება მუსიკაში, მხატვრობაში, ლიტერატურაში და თუნდაც რელიგიაში. მაგრამ ყურადსაღები ისაა რომ ამ პრობლემას ორი მხარე აქვს. ნორმალური დამოკიდებულება რაიმე საგნის მიმართ რომელიც გამოიხატებოდა სიტყვებით ”მომწონს/არ მომწონს” ჩანაცვლდა დამოკიდებულებით რომელიც გამოიხატება სიტყვებით ”მიყვარს/მძაგს”. ამ ცვლილებებში ნეიტრალური პოზიცია სადღაც გაგვეპარა. ალბათ ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის დამსახურებაა რომ ინდიფერენტული, ნეიტრალური დამოკიდებულება მოვლენის მიმართ გადაშენების პირასაა. ისეთი შეგრძნებაა თითქოს დარჩნენ მხოლოდ პრო-პროპაგანდისტები და ანტი-პროპაგანდისტები.
მაგალითისთვის ავიღოთ ჯასტინ ბიბერი. საზოგადოება დაყოფილია ორ ძირითად კლასად ა) ჯასტინ ბიბერი ფანები, რომელთა უმეტესობა აფანატებენ ჯასტინზე იმიტორო ”მაგარია”. ამ უმეტესობას თავისი აღტაცების საგნის ზედაპირზე ღრმად ჩახედვა არ აქვს განზრახული. დარწმუნებული ვარ ჯასტინ ბიბერის ფანებში არიან ადამიანები რომლებსაც გააზრებული აქვთ რატომ და რისთვის უსმენენ და მოწონთ მოქალაქე ჯასტინი მაგრამ დანარჩენი ნაკადს ბრმად მიყვება ბ) ხალხი რომლებსაც სძულთ ჯასტინი. ნაწილს იმიტომ რომ სხვებს სძულთ ნაწილ იმიტომ რომ სხვებს მოსწონთ, ადამიანი რომელიც თვლის რომ ჯასტინი უბრალოდ უნიჭოა ფაქტს აღნიშნავს მაგრამ პროპაგანდას არ წამოიწყებს. სად არის ხალხი რომელსაც ჯასტინის არსებობა ”ახატია”? ვერცვერასოდეს გავიგებთ რამეთუ ისინი ჩუმად არიან და სულ კიდიათ ჯასტინის, მისი ფანების და მისი ანტიფანების არსებობა.
ვიმედოვნებ მიხვდით რისი თქმაც მინდა. ფანობა ისევე როგორც მოძულეობა შეიძლება გახდეს მყარი ტენდენცია. ახლა გადავიდეთ უფრო მტკივნეულ თემაზე - რელიგიაზე. რელიგიაშიც იგივე სიტუაციაა რაც ჯასტინბიბერიზმში, და ვხედავთ: ა) მორწმუნეები რომლებზეც ამ მომენტში არ მექნება საუბარი ბ) ათეისტებს რომლებიც იყოფიან რაციონალურ ათეისტებად და ფსევდოათეისტებად. ბ კატეგორიის ზოგი, ამბოხი სულის პატრონი წევრი ცდილობს რელიგიას ებრძოლოს როგორც წესი იმის გამო რომ, ეკლესიის დოგმებს ეწინააღმდეგება. ასეთი ადამიანი უნებლიედ ათეიზმის პროპაგანდას ეწევა და ბაც ათეიზმი ხდება ტენდენცია. ჩნდებიან ე.წ. მიმდევრები რომლებიც პიონერი იკონოკლასტების ავტორიტეტის გავლენის ქვეშ ფსევდოათეისტები ხდებიან. ზოგი ამაში სოციალიზაციის საშუალებას ხედავს, ზოგი შესაძლოა ”ღადაობის” მადევარია. ნებისმიერ შემთხვევაში ასეთ სისტემაში ათეიზმს არსი ეკარგება. არსი კი იმაში მდგომარეობს რომ ათეიზმი ავტორიტეტს უარყოფს. ჰო-ჰო სწორედაც ავტორიტეტს უარყოფს ათეიზმი. არა იმდენად დოგმებს და მითუმეტეს არა ღმერთის იდეას არამედ ტვინის დაძაბვისგან განმათავისუფლებელ ფრაზებს ”ღმერთმა ასე ინება” ან ”სამყარო ღმერთის შექმნილია”. რას ვერჩით ამ ფრაზებს? რას და ასეთი მარტივი გამოსავლები აზროვნებას ზღუდავს, ინდივიდში შემეცნების სურვილს კლავს. რა მოსდის ფსევდოათეისტს ასეთი იკონოკლასტების გარემოცვაში? თავის აზროვნების მოდელს ავტორიტეტის(იკონოკლასტის) სიტყვების ნაგლეჯებზე ამყარებს. მივიღეთ თუ არა ახალი რელიგია? თამამად შეგვიძლია მისიონერობა დავიწყოთ.
ადამიანის ნდობის მოპოვება და მერე შენ ჭკუაზე ტარება, შენი აზრების მის გონებაში შთანერგვა საკმაოდ მარტივია. სწორედ ამაში მდგომარეობს ავტორიტეტზე დამყარებული აზროვნების სისტემის ძალა. თუმცა რელიგიის ასე ერთი ხელის მოსმით მოშორება არ შეიძლება. (ამჯერად რელიგიის სტანდარტულ ცნებაზე მაქ საუბარი)
განვიხილოთ ვინმე ვახუშტი მეტსხელად სიკვდილა. სიკვდილა ნახალოვკელი ძველი ბიჭია, ”შავი” ცხოვრებით ცხოვრობს, დანებიან სურათებს იღებს და ვინმემ ქრისტიანობაზე რომ თქვას რამე საღვთო ომს გამოუცხადებს. სიკვდილა თავს მორწმუნედ თვლის პერიოდულად ეკლესიაში დადის. ახლა წარმოიდგინეთ რომ რელიგია არ არსებობს. რას ჩაიდენს სიკვდილას ნაირი ბიჭი რომელსაც ყოველგვარი ლიმიტი და შიშის ფაქტორი გაუუქმეს. ღვთის შიშს დიდი საქმეების კეთება შეუძლია ზოგადსაკაცობრიო კეთილდღეობისთვის. სიკვდილა სავარაუდოდ ათეისტი რომ ყოფილიყო სისხლის გუბეებს დააყენებდა.
ერთი სიტყვით მინდა შეგახსენოთ რომ მარჯვენა უკიდურესობაზე პასუხი, მარცხენა უკიდურესობა არ არის. იყავით ინდიფერენტულები იმის მიმართ რაც თქვენ აღტაცებას არ იმსახურებს და იცხოვრეთ პერსონალური ჭეშმარიტების სახელით.
უდნა ვაღიარო რომ ჩემი ქმედებები ხშირად წააგავს იმას რის წინააღმდეგაც გავილაშქრე ამ პოსტში. ხანდახან უნებლიედ გამომდის, ჯერ ვსწავლობ...
ჰალაპაგოსური პეპელა ძალიან ლამაზი არსებაა. ვუყურებდი და ვუყურებდი, თვალს არ მოვწყვეტდი. არადა დედამიწაზე მარტო ჰალაპაგოსურ პეპლებს რომ ეცხოვრად მგონი სირობა იქნებოდა...
Monday, March 28, 2011
საფარ-ბეგს ბანანის ქერქზე ფეხი აუსრიალდა...
ამ ბოლო დროს ჩვენი ბლოგი უმსგავსო-ურჯულო პოსტებით აივსო სიმართლე გითხრათ ცოტათი მწყინს რომ თავდაპირველად ”მეტნაკლებადსაღადაოკრიტიკული” ნამუშევრები იმ რაღაცამ ჩაანაცვლა რასაც ჯერ სახელი ვერ მოვუფიქრე მარა ყველა ახლოს ”დოგმატურ პროვოკატორულ ანტირწმენასთანაა” დიახ დიახ სწორად გამიგეთ ერთგვარი აზრთა სხვადასხვაობაა მუხლის ფურცლებზე. დაძაბული პოლემიკისგან განტვირთვისთვის ჩემი ქართულის რვეულიდან შემოგთავაზებთ ამონაreadს.
აკაკი წერეთლის გამზრდელი ძალიან საინტერესო სიტუაციას აღწერს. ცის მახლობლად მთის მწვერვალზე ერთგვარი სასიყვარულო სამკუთხედი იკვრება რომლის სამივე წევრი საბოლოო ჯამში დაზარალებული რჩება. ფაქტია რომ ეს შესავალი არაფრად ვარგა. თუმცა დარწმუნებული ვარ შესავალზე მეტად ჩემი ქმედებები დაგაინტერესებთ საფარის ადგილას რომ ვყოფილიყავი.
დავიწყოთ საფარის ქმედებების ალოგიკური და ასპექტების ანალიზით. როდესაც საფარი ბათუსთან მიდის, ნაბადს იხდის და ვახშამზე უარს ამბობს, რის შემდეგაც პირდაპირ თავისი სასიყვარულო ისტორიის მოყოლას იწყებს. ზია ხანუმუმაზე მოყოლისას ნათლად ჩანს რომ საფარს გააზრებული აქვს ის ფაქტი რომ მისი ტრფობის ობიექტი სულაც არ ცდილობს საფარის სიყვარულის გამოცდას. ზია ცდილობს საფარი შურისძიების აირაღად აქციოს. მიუხედავად ამისა თავისი ერთგულების დასამტკიცებლად საფარი თანახმაა ზია ხანუმს ინალიფას ცხენი მიუყვანოს. საფარი ხვდებო რომ ძალა არ შესწევს და სიყვარულის უბიწო გრძნობის დასამტკიცებლად ერთერთ ყველაზე მზაკვრულ ხერხს - ქურდობას იზრახავს. თავისი საქციელის არამართებულობა თავადაც კარგად აქვს გააზრებული. შემდეგ როდესაც ბათუ ჰპირდება თავად მოიპაროს მის საფარის ნაცვლად ცხენი არავითარი წინააღმდეგობის გაწევას არ ცდილობს. პირიქით თითქოს კმაყოფილიცაა მოვლენების ასეი განვითარებით. საფარის ამორალურობა ნელ-ნელა სივდება. როდესაც ბათუ მის გასაკეთებელ, თუმცა ზოგადად ”არგასაკეთებელ”, საქმეზეა წასული თავის ძუძუმტეს ცოლს უუპატიურებს. ბათუსთან თავის დანაშაულს არ აღიარებს, შემდეგ სიკვდილის სახით მარტივ გამოსავალს ეძებს, და ბოლოს გამზრდელის სიკვდილის მიზეზიც ხდება. ერთი სიტყვით საფარის რეზიუმეში ექვსი არასწორი და ორი სადაო ქმედებაა რომელთა მიზეზი საბოლოო ჯამში მისი ემოციების წინაშე უძლურობაა.
რას ვიზამდი საფარის ადგილას მე? ჩემი მდაბიო, უნებისყოფო, ბილწი, ზარმაცი და ”ვიგოდნიკური” ბუნებიდან გამომდინარე არაა გამორიცხული რომ ზუსტად იმავეს რაც საფარმა ქნა, თუმც იმ ნიკოლოზს თუ დავუგდე ყური რომელიც სადღაც ძალიან ღრმად სუფევს ჩემს გონებაში, მაგრამ მაინც საკმაოდ დიდ ეგოისტია, შემდეგ სქემამდე მივდივარ: სქემა სადაც ზია ხანუმის მსგავსი ქალი საერთოდ არ შემიყვარდებოდა იმ მარტივი ფაქტიდან გამომდინარე რომ ამ მომაკვდინებელ ქალბატონს აშკარად ჩემზე დიდი ეგოს ქონაზე ექნებოდა პრეტენზია. ეს ყველაფერი კარგად ჩანს მის ხალხის მართვის ქედმაღლურ მანერაში და მის არმომწონეების წინააღმდეგ ომის გამოცხადების სურვილში.ჩემი ეგოიზმიდან გამომდინარე ჩავთვლიდი რომ მისი ამპარტავნება რაციონალურ მიზეზსაა მოკლებული. ეს მართლაც რომ ასეა რადგანაც გონიერი ადამიან არ მოსთხოვდა არავის იმას, რაც ზიამ საფარს მოთხოვა. უგუნური ადამიანის პრეტენზია გამორჩეულობაზე და წონის ქონაზე კი ნებისმიერ შემთხვევაში განწირულია. ზუსტად იგივე ეგოიზმი მიმიყვანდა დასკვნამდე რომ ადამიანთან რომელსაც უსაფუძვლო პრეტენზია ექნებოდა :ჩემზემეტობაზე:, ურთიერთობას ვერ შევძლებდი. მაშასადამე პრობლემა გადაჭრილია. აღარც ბათუსთან მივიდოდი და აღარც ცოლს გავუუპატიურებდი. აღარც გამზრდელი მოიკლაავდა თავს და ჩვენში დარჩეს არც დაიწერებოდა
ახლა დავუშვათ რომ მეც საფარივით ვერ მოვახერხე ემოციების მოთოკვა, და გადავწყვიტე ჩემი სიყვარულის დასამტკიცებლად მომეპარა ინალიფას ცხენი. რას მოვიმოქმედებდი? პირველ რიგში მეგობართან მივიდოდი. ბათი კი უდაოდ საფარის უახლოესი მეგობარია. წყნარად და დალაგებულად ჩავაყენებდი საქმის კურსში და სანამ რაიმე დასკვნების გაკეთებას მოასწრებდა ჩემივე პირით შევთავაზებდი თანაშემწის სტატუსს. შესაბამისად ბათუს ცოლის გაუპატიურებას ფიზიკურად ვერ შევძლებდი. აღარც გამზრდელი მოიკლავდა თავს და ჩვენში დარჩეს არც დაიწერებოდა.
გასათვალისწინებელი კი აი ეს არის, საფარი შემთხვევით ბედისგან დაჩაგრულად ხომ არ გრძნობდა თავს? ხომ არ შურდა თავისი ძუძუმტეს ბედნიერების და ჰაჯი-უსუფის სტატუსის? იქნებ რაიმე წყენა ჰქონდა გულში ბავშობიდან ჩატოვებული? ასეთ შემთხვევაში მართალია არაა საფარის ქმედებები გამართლებული მაგრამ მისი ტაქტიკა და ერთი გასროლით ორი კურდღლის მოკვლის პრინციპის ცხოვრებაში გამოყენების წარმატებული მცდელობა დასაფასებელია.
წმინდა ნიკოლოზი
Saturday, March 26, 2011
ძახილისნიშნების ქვეყანა. (!!!)
ქართველები, ქართველები... ქართველებს თავი ხომ ყველაზე მაგრები გონიათ? (მე ვეთანხმები კიდეც! (ქართველი მეგონა და სპარსი ყოფილა)). ქართველები სამწერტილების და ძახილისნიშნების ერი ვართ. (სად არიან შვილები შვილები სად არიან?) მიიიღო, ჩააწოდა, დარტყმა..... სულ ცოტათი ააცილა. მე შენი დედის რაზვალი მოვტყან!!! (უპს... მაპატიეთ! ეს იქ თქვეს, ამას იქ ამბობენ.)
ქართველები... ქართველები მართლაც შეძლებდნენ ყოფილიყვნენ ყველაზე მაგრები. თუ ამდენ ძახილის ნიშნიან წინადადებებს მოეშვებოდნენ. ქართველებო კარგია სხვისი აზრის მოსმენა, იქნებ თქვენი აზრის ძახილის ნიშნით დამთავრება არც ღირს. იქნებ წერტილით, არა წერტილი არა მძიმით დაამთავროთ, რომ სხვამაც შეძლოს გაგრძელება. იქნებ კითხვის ნიშნით? მოვეშვათ იმ აზრს, რომ მხოლოდ ჩვენ ვიცით ყველაფერი, მხოლოდ ჩვენ ვართ მართლები და სხვა სიმართლე არ არსებობს (მეც ქართველი ვარ, მეც არასწორი გზით მივდივარ ხოლმე ხშირად, მაგიტომ ვარ ისევ საქართველოში და არა რომში). ყოველთვის შეიძლება წინადადებაში არასწორი სიტყვები დაწერო, მაგრამ უნდა შეგეძლოს სწორ ადგილას დასვა წერტილი. არ უნდა დაგაგვიანდეს მაგ წერტილის დასმა და შემდეგ არ უნდა შეგეშინდეს ახალი წინადადების დაწყება, რომელიც შეიძლება ჯერ ფურცელი მერე კი წიგნი იქცეს.
კარგია როცა იცი, რომ ღვთისმშობლის წილხვედრ ქვეყანაში ცხოვრობ, მაგრამ ცუდია, რომ ეს სტიმულის მაგივრად, სიზარმაცეს უფრო გმატებს. ელოდებიან ქართველები ღვთისმშობლისგან განათებულ ქვეყანას, სხვისგან განათებულს თუ ხედავენ არ მოსწონთ... დენი ვჭამოთ, დენი ვჭამოთო???
Thursday, March 17, 2011
დიდ, თეთრ, კაფელში ჩასმულ, უნიტაზიან ოთახში სანახავი ფილმები
ოდესმე გაგჩენიათ სურვილი გენახათ ფილმი ტუალეტში? (ის დიდი, თეთრი და ა.შ ოთახი ტუალეტია და არა სამოთხე-ჯოჯოხეთის გამანაწილებელი პუნქტი)
ტრადიციის მიხედვით, ნამდვილი ქართული ოჯახის ტუალეტი/საპირფარეშო/საჭიროოთახი ყოველთვის სავსე იყო ათასგვარი წიგნით. დაწყებული ფიოდორ დოსტოევსკის „დანაშაული და სასჯელით“, დამთავრებული პირველი და უკანასკნელი საბჭოური კომიქსით - „მიშკა მიდის ტყეში“. სამწუხაროდ ვერც ერთს და ვერც მეორეს რიგიანად ვერ წაიკითხავდით, რადგანაც შუა კითხვის დროს აღმოაჩენდით, რომ ოცდამესამე-ოცდამეოთხე გვერდი აკლია. გადაწყვეტდით ეს ოცდამესამე გვერდი თქვენი ფანტაზიით შეგევსოთ. ავსებდით (ცუდად, მაგრამ მაინც), აგრძელებდით კითხვას.. მაგრამ! აი აქ კი განგება მეორე სიმუხთლეს გიმზადებდათ. ოცდამეთხუთმეტე-ოცდამეთექვსმეტე და ოცდამეჩვიდმეტე-ოცდამეთვრამეტე გვერდები აკლია. აქ კი მთელ ჟინს კარგავთ. წიგნს ისევ თავის ადგილას დებთ და ფიქრობთ რისი ბრალია დღევანდელი კუჭაშლილობა... როცა საქმეს ითავებთ და ტუალეტის ქაღალდს უშედეგოდ ეძებთ, ხვდებით რატომ აკლდა გვერდები მაინ რიდის „უთავო მხედარს“...
ნუ რა ვქნათ... რაც იყო იყო... წარსულს ვეღარ დავაბრუნებთ. შესაბამისად რაღაც ახალზე უნდა ვიფიქროთ... დაი აი აქ ვჩნდები მე, ჩემი საოცარი იდეით!
ბუნებრივია, როცა ჩნდება მოთხოვნა ტუალეტში სანახავ ფილმებზე, საჭიროა ამ ფილმების დახარისხება, ჩამოწერა, ანბანისა და იმის მიხედვით დალაგება, თუ რამდენად გიჭირთ. (დიდზე ხართ, პატარაზე, ბუასილი გჭირთ, თუ მხოლოდ იმიტომ შედიხართ, რომ მენსტურაცია გაქვთ). ამ შრომატევად სამუშაოს ვინ იტვირტავდა საკუთარ თავზე თუ არა მე! ელექტრონ სვაზიჩ იგუანა!
პირველი კატეგორია რითიც ფილმები დავახარისხე იყო კატეგორია „დედიკო დიდი მინდა..“
1. Saving Private Ryan - თუ ამ ფილმის ნახვას გადაწყვეტთ, დარწმუნებული იყავით, რომ მინიმუმ ორი ტუალეტის ქაღალდის რულონი გეგულებათ საპირფარეშოში, რადგანაც პირველი ცრემლებზე წავა და ტრაკსაც ხომ უნდა გამოწმენდა.
3. Lethal Weapon 2 - ამ ფილმთან ერთად ისიც კი დაგავიწყდებათ, როგორ მტკივნეულია შეკრული ფეკალიების ვიწრო ანუსიდან გამოდინების პროცესი.
5. Austin Powers - მაიკ მაიერსის უზომოდ ბენგალიური-ბრიტანული-ვითომ-ამერიკული ინგლისური თქვენი ტანჯული სახეს, პრო-ღიმილის ნიშნებს შესძენს.
კატეგორია „დედიკო დიდი მინდა..“ ამ ხუთი ფილმით დავასრულე. მომავალში გელით ფილმები კატეგორიებში: „შევირბენ და გამოვირბენ“, „ასეთია სიწმინდის ფასი K“, „ნეტა მშობლებმა თუ იციან, რომ უკვე დამეწყო...“ და ა.შ.
ელექტრონი. სპინი 1/2. ორბიტალი 3f. პოლარობა 0.2616121975
Sunday, March 6, 2011
ორთაჭალელი გიჟუა ანუ ჩემი ბაბუის ბაბუა არ არის ჩემი ბაბუა!!!
ეს ერთერთი მკვლევარის წიგნიდან გადმოვწერე და ნახეთ, თურმე პლატონი მხოლოდ "პიდარასტი" კი არ ყოფილა, მაგარი პიდარასტი ყოფილა. ისე მართალია! სად ვიღაც (საქართველოს მაგალითებს განვიხილავ) 1 პოზაში ნაკეთები ქალის წიკვინს უსმინო, რომელის ორალურ სექსზე მტკიცე უარს აცხადებს და სად ინტელექტუალ მამაკაცთან საუბარი გააბა და სულ მტკიცე-მტკიცე აძახებინო!
გუშინ ჩემმა ძმაკაცმა! (მხოლოდ ძმაკაცმა!!!) მომაწოდა საოცარი ინფორმაცია, რომ თურმე ჩვენი "ბენძოყი" მამრი წინაპრები არცთუისე გულცივები იყვნენ ერთმანეთის მიმართ და მეტიც მამათმავლობა საქართველოში არა-მხოლოდ გულუბრყვილო ვაიმე-რა-დაცემა-ღიპი-აქვს-მინდა-თავისი-ყანწით-მიმთანგოს ყოფილა, არამედ ღირსეული ტრადიცია!!! (მეც ძალიან გამიკვირდა როცა ეს გავიგე!)
Wednesday, March 2, 2011
Contradictions you rule!
ეს ყველაფერი www.orthodoxy.ge - ზე ვიხილე და მივხვდი, რომ მართმადიდებელი, მორწმუნე რომ ვყოფილიყავდი ძალიან დამაბნევდა ეს ყველაფერი. (ჯერ ყველანაირი ფილოსოფიის გარეჩე მივუდგეთ): "ყველაფერი ღვთის ნებაა, თუნდაც ეს ჩვენ არ გვესმოდეს, მაგრამ ადამიანს ყოველთვის არ უნდა რეალობის მიღება."
Tuesday, March 1, 2011
Bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom...
რუბრიკა ტელევიზორი: დღეს გავიგე, რომ არსებობს სახელი გრავიტონი, მე კიდე "ჩემი ვაი-თეორიებით" მის არარსებობას ვამტკიცებ. უიიი :) :D :D :D რა გავიგე, აუ რა მაგარი რამეა ტელევიზორი! გვარი ყოფილა შავყვერაშვილი! ასეთი გვარები ხომ მხოლოდ საქართველოშია!
რუბრიკა რეკლამა: როგორ უხდება დავითს თეთრი პერანგი! ბარნი მართლაც საოცრებაა, სიმართლე გითხრათ მეც მიყვარს ბარნი!
Monday, February 28, 2011
My Chemical Romance...
სახლში, ოთახის ტემპერატურა 22 ºC, გარეთ 2 ºC, მე 38.3 ºC- ამით მაინც ვიამაყებ, რომ აქაურობაში ყველაზე მეტი სიცხე მე მაქვს, მაგრამ... მეზიზღება ზიგმუნდა (ჩემი ძაღლია), რომელსაც თურმე 40 ºC აქვს ნორმალური ტემპერატურა! აი იგი--
ხომ საზიზღრობაა ეს რომ შენზე უკეთ გრძნობს თავს!
Thursday, January 27, 2011
მფრინავი სპაგეტის მონსტრი (FSM)
ემ-6: ეს რომ მითხარი გავბრაზდი და მუხლზე ვიკბინე, როგორც ვაკეთებ ხოლმე, როცა ვბრაზდები და მწყინს!
სას: მუხლი? მატერიალური მუხლი თუ ენდოლეგიტიმური მუხლი რომელიც ყოველ ჩვენგანში ცოცხლობს?
:mattisgimili:
„თავიდან იყო ქაოსი. და ქაოსმა შვა მფრინავი სპაგეტის მონსტრი, რომელიც განდიდდა და თავის ხატად შექმნა მაკარონები, რომლებმაც გამოკვებეს ადამიანები და დაედო სათავე მდინარეს, რომელსაც ერქვა ‘მდინარე იგი კეტჩუპისი’. და თქვა მფრინავმა სპაგეტის მონსტრმა: კვაკ!“ (სახარება ბობი ჰენდერსონისა თ2,ხ56)
ყოველ "არდადეგებზე" ბოსტონის ცენტრალურ მოედანზე, მეკობრეები იკირბებიან. ეს ადგილი, 5 საათის განმავლობაში მეკობრეების ქუდებით, ჩექმებით და ხმლებით ივსება. შეკრებილები ისვენებენ, Pirate-აქცენტზე ლაპარაკობენ, გროგს სვამენ და იმას იხსენებენ, როგორ გადაარჩინა ერთ დღეს, გიგანტურმა მფრინავმა სპაგეტიმ (მონსტრს იშვიათად ხმარობენ) დედამიწელები, და მისცა მათ მაკარონები, რათა გადარჩენილიყვნენ. როცა გროგით იმდენად გაიჭყიპებიან, რომ უკვე აქცენტითაც ვეღარ ლაპარაკობენ, ერთმანეთს ემშვიდობებიან, თავიანთ ეკონომ-კლასის მანქანებში სხდებიან და ცენტრალური
გათბობით გამთბარი სახლებისკენ მიდიან.
Tuesday, January 25, 2011
God Delusion!
ციტატა: დეკანოზი ლევანი: დინოზავრები ადამიანებთან ერთად ცხოვრობდნენ. ქრისტესშობის შემდეგაც და შეიძლება ახლაც არიან. ამის მაგალითებია ზღაპრების დრაკონები, რომლებიც სინამდვილეში დინოზავრები იყვნენ, საქართველოშიც ცხოვრობდნენ: დავით გარეჯელმა დინოზავრი შემუსრა. წმ. გიორგიმაც დინოზავრი მოკლა, მერე ქალაქში წაათრია და მოსახლეობას აჩვენა...
Wednesday, January 19, 2011
ლეგენდატეხოზავრი - სერია 1
Tuesday, January 18, 2011
სოციალური ქსელი
-გოგო, ფეისი რო იხურება გაიგეეეე?
-მართლაააა? არ მაღადავეეებ, მართლა მართლააა?
-კი, ნოდიკო ხო იცი ჩემი მეზობელი, ეგ არი თურმე ფეისის დირექტორის დაცვის უფროსი და მითხრა ყველაფერი მობეზრდა, დეპრესია აქ და კუნძულზე მიდის 99 ჩიხუახუასთან ერთადოოოო!
მიყვარს როცა პოსტს შეკითხვით იწყებ. შეკითხვით რომელსაც ძალუძს წაკითხვისთანავე მიგაჭაჭვოს მონიტორს და პასუხის გაგების საოცარი სწრაფვა აღძრას შენში. კითხვა რომელიც მეორე კითხვას დაუდებს სათავეს. ოღონდ არა ჩვეულებრივ მეორეხარისხოვან კითხვას... აარა! კითხვას, რომელიც შენს ტვინში ხვეულებს უფრო მეტად აბურდავს, უფრო მეტი პასუხის ძიების სურვილს გაგიჩენს. ამგვარი კითხვები ბევრი არ არსებობს, მაგრამ არის ერთი ასეთი...
Sunday, January 16, 2011
ინტერვიუ ჯოჯოხეთიდან - ნაწილი 2- ვარსქენი
ინტერვიუ ჯოჯოხეთიდან - ნაწილი 1- ნერო
- გამარჯობა ნერო ლუციუს კლავდიუს დრუზუს გერმანიკუს ცეზარო.
ხაჭო, ტყემალი და მაიონეზი ანუ We Live in an Everchanging Universe
Saturday, January 15, 2011
ის რაც ქართულია, ნებადართულია!
აი ეს "ძალიან არაშოვინისტური" ფრაზა, წერია თბილისის ერთ-ერთ ქუჩაზე, კედელზე. ეგ ქუჩა ჩემი სახლიდან 300 მეტრით არის დაშორებული და რამდენი ჩავივლი ვფიქრობ, ვიამაყო თუ არა ამ წარწერის დამწერით. იქნებ ქართულ ღრიანცელზე გაბრაზებულმა დაწერა ეს და ამით ქართველი ერი ჩაეფიქრებინა, ანდაც თავისი "ოყრაყი გურჯობის" გამოვლენაა... მოკლედ ასეა თუ ისე, ეს ფრაზა გულში ჩამყვა და გადავწყვიტე დავწერო იმაზე თუ რა მინახავს საქართველში და არ მიამაყია, რომ ქართველი ვარ... ისე ერთადერთი როდესაც ქართველობით ვამაყობ ჩვენი რაგბისტების თამაშია! და კიდევ პატარ-პატარა რაღაცები (და არა რაღაცეები!).
1. სათამაშოების მაღაზია "პეპელა"
ჰმმ... არ გეგონოთ, რომ მაღაზიით არ ვამაყობ! უბრალოდ მაღაზიას ფრანგი უფროსი ყავს... :) ახლა კი მოგიყვებით იმას, რითიც არ ვამაყობ. ერთ არც ისე მშვენიერ დღეს მე და ჩემი "თანამოაზრე, მეგობარი და ა.შ"(წმ. ნიკოლოზი) შევედით პეპელაში.
Wednesday, January 12, 2011
გადარჩენის გზა "Kinder" შოკოლადზე გადის
ოჰ, ეს კინდერ შოკოლადი! ის ისეთი ტკბილიააა!
დიახ! თითოეული ბატონი ხომ ერთ ჭიქა რძეს შეიცავს!
დედა! დედა! კინდერ შოკოლადი გვინდააა!
მე კინდერ შოკოლადის სამ ბიჭს მოვესწარი. და ამით ვამაყობ.
პირველად იყო, სტაფილოსფერ, სულელურ პერანგში გამოწყობილი, მოყვითალო კბილებიანი გერმანელი ყმაწვილი. ამ დროის კინდერ შოკოლადი, კონტრაბანდით შემოდიოდა თურქეთიდან. ეს კი შოკოლადის ორ მეტად დამახასიათებელ თვისებას განაპირობებდა. შოკოლადი ვადაგასული იყო და ყუთში არცერთ ბატონს ქონდა შენარჩუნებული ყუთში-ჩადებამდელი მდგომარეობა.
Tuesday, January 11, 2011
ექსპრესიონიზმის ცენტურიონი (ნაწილი 2)
პოსტის პირველ ნაწილს მართლაც დიდი გამოხმაურება მოყვა... ბევრმა ჩემმა მეგობარმა (და არა ამხანაგმა) მომაწოდა სურათები თუ მასალა, რომელიც ამ პოსტში შეგხვდებათ. ყველას ვემადლიერები და კაცობრიობის დაღუპვის შეჩერებაში მათ როლს ხაზს გავუსვამ!!!
Facebook Generation Without Faces And Books...
P.S გავიმეორებ, რომ ყველა ტუჩებ-გამოპრუწული სურათის ავტორი თუ პატრონი არ "მევასება"!!!
"მოდი-ტუჩები-გამოვპრუწოთ-უფრო-ლამაზები-გამოვჩნდებით" ფენომენი ანუ (კოდური სახელი:) "გველხოკერა პირწიგნაკზე".
მაიმუნის თავიდან გამომავალი ცეცხლი
გორილათა ბალადა
ერთ დროს, დიდი მთის ძირას
იყო ქალაქი სადაც ცხოვრობდა ხალხი, რომლებსაც ერქვათ, 'ბედნიერნი'.
მათი არსებობა დანარჩენი სამყაროსათვის საიდუმლოს წარმოადგენდა
იმიტომ რომ უზარმაზარი ღრუბლებით იყვნენ დაფარულნი.
აქ ისინი მშვიდობით ცხოვრობდნენ
განდგომილნი ძალადობისგან და არაფრის მომცემი საქმიანობებისგან
რომელიც დღითი დღე უფრო და უფრო იზრდებოდა ღრუბლისქვეშეთში.
მათთვის საკმარისი იყო ეცხოვრათ ჰარმონიაში,
დიდი მთის, მაიმუნის სულთან.
Monday, January 10, 2011
როდის გადარჩება სამყარო...
სამყაროს გადარჩენის ბევრი გზაც გვინახავს. ერთერთი შთამბეჭდავი, ჩვენი მეგობარი ჯონ ლენონის მოწოდება იყო ადამიანებს მეტი წარმოედგინათ და ეოცნებათ. ეოცნებათ სამყაროზე ჯოჯოხეთისა და სამოთხის გარეშე. მოკლედ ასე იყო თუ ისე ჯონ ლენონისეულმა ათეისტურმა თუ პაციფისტურმა მოწოდებამ ბევრი კარგი შედეგი მოიტანა, მაგრამ სამყარო არ გადაურჩენია. მიუხედავად მისი მცდელობისა ამ სიმღერის კლიპი თეთრ ფერებში გადაწყვეტილი ლამაზი ოთახი ყოფილიყო, მაინც თვალში ცუდად გვხვდება მისი ცხოვრების და არამარტო მისი ცხოვრების დიდი შავი იაპონური წერტილი!
Thursday, January 6, 2011
ექსპრესიონიზმის ცენტურიონი (ნაწილი 1)
(ცენტურიონიც ძველბერძნული სიტყვაა და ნიშნავს დარაჯს, გუშაგს)
ალბათ ყველა პატრიოტი თუ არაპატრიოტი დამეთანხმება, რომ ქართველებს ყველაფრის მართლაც უცნაური გამოხატულება აქვთ ხოლმე. რასაც მე დავწერ ჩემი მოგონილი არაა და ალბათ თქვენც ყოველდღიურად გადაეყრებით ხოლმე.
1. სიყვარულის ფენომენი ქართულად:
"ვაიმე ჩემი ღორი", "გოჭი", "გოჭუნია", "ღორუკელა", "ტახუკელა", "ჩემო ბურვაკო" და ა.შ. (ამ შემთხვევაში მხოლოდ ღორისა და მისი ვარიაციების ფენომენი). ---- ჩემში ღორი არანაირად არ აღძრავს სიყვარულს და ვნებას და ნამდვილად გასაკვირია რატომ ხმარობენ სიტყვა ღორს (რაღათქმაუნდა თავისი ვარიაციებით) ზეჭეშმარიტი, მუხლმოუხრელი და მუდამ შორსმჭვრეტელი, მარადიუოლი სიყვარულის ან "საყვარლობის" გამოსახატად. გერმანელების ღორს რომ მოვეშვათ, მუსულმანებს და ებრაელებს ყველაზე ბინძურ ცხოველად ჰყავთ მიჩნეული, ჭამასაც კი ერიდებიან. მაგრამ აქ საქართველოა სადაც სიყვარული ჭამასთან იგივდება ხოლმე. ღორიც "გავძეხი" საჭმელია და მეტი პატივი რომ მიაგონ ასე და ამგვარი გამოყენება მოუძებნეს. მე კი ღორის დანახვაზე ღიპგადმოგდებული "ბენძოყი" გურჯი მახსენდება ყანწითა და ბარკლით ხელში და ნამდვილად არ მესმის რა შუაშია სიყვარული და ღორი.
Sunday, January 2, 2011
გორგოლაჭებიანი სენტიმენტი (Science Will Win!)
თავიდან ადამიანს არ ქონდა რელიგია, მერე თვითონ მოიგონა (საჭირო იყო), შემდეგ ქონდათ რელიგია, ახლა ნელნელა კარგავენ, არა კი არ კარგავენ თავიდან იშორებენ იმას, რაც ავტორიტეტებზეა დაფუძნებული (ანუ ავტორიტარულ ღმერთებზე).
დათვების ღმერთი (თავზეხელაღებული თარგმანი)
დათვი ზრდასრული მამრია შესაბამისად ძალიან დიდა. ახლახანს გადმოსახლდა 305-ე ბინაში, სამი ოჯახის იქით. თან რაც საკვირველია ყველაფერი ტრადიციების თანახმად გააკეთა, თავისი ცერემონიებით. თანასართულელებს წიწიბურის ატრია* და თითო-თითო შეკვრა მისალოცი ბარათები მოგვართვა. ამ ბოლო დროს დიდი იშვიათობაა. გავიფიქრე კიდეც რა თავაზიანია-მეთქი. მაგრამ პრინციპში დათვია ასე რომ გინდა არ გინდა ხალხის რეაქციაზე უწევს ფიქრი.
სხვათა შორის ატრია რომ შემომიტანა, საუბარში შემთხვევით გაირკვა რომ, შეიძლება ითქვას, ნაცნობები ვართ.
კარის გვერდით ჩემი გვარი რომ ამოიკითხა, დაინტერესდა შემთხვევით ქალაქ N-დან ხომ არ ვიყავი.